ΤΡΙΤΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΑΝΤΙ-ΕΕ

   Τρίτη Διεθνής Συνάντηση του Συντονιστικού Κινημάτων αντι-ΕΕ

16-18 Σεπτεμβρίου 2016, Chianciano Terme, Ιταλία

Η προδοσία των αρχών της δικαιοσύνης, αδερφοσύνης, ελευθερίας, συνεργασίας, αλληλεγγύης και ειρήνης από τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) ολοκληρώθηκε με τις τελευταίες συμφωνίες που έγιναν με την Μ. Βρετανία και την Τουρκία. Οι μάσκες πέφτουν. Η πραγματική φύση της ΕΕ αποκαλύπτεται ξεκάθαρα.

Την εποχή της οικοδόμησης της ΕΕ μόνον μια μικρή μειοψηφία κατήγγειλε τον παραλογισμό ενός κοινού νομίσματος σε οικονομίες βαθιά ανόμοιες και των κοινών θεσμών σε κοινωνίες πολύ διαφορετικές. Πράγματι το σημερινό νομισματικό καθεστώς βασίζεται στο μονοπώλιο έκδοσης του χρήματος από ένα υπερεθνικό ιδιωτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που κερδοσκοπεί σε βάρος των Κρατών και των Λαών.

Παραδόξως, η διάλυση των Κρατών εξυπηρετεί σήμερα τα κοινά συμφέροντα των ολιγαρχών και κατά κύριο λόγο των μεγάλων πολυεθνικών βιομηχανικών και χρηματοπιστωτικών ομίλων που «τα έχουν βρει» από παλιά. Η προ-ευρωπαϊκή ρητορεία έκρυβε πίσω της την νεοφιλελεύθερη ιδεολογία (χαραγμένη στο μάρμαρο των ιδρυτικών συνθηκών της Ένωσης), η οποία θεωρεί απαράδεκτη την οποιαδήποτε πολιτικού χαρακτήρα παρέμβαση στις αγορές. Καταργήθηκε έτσι κάθε εμπόδιο απέναντι στην δικτατορία του κεφαλαίου επί της εργασίας και κάθε όριο απέναντι στην ελεύθερη κυκλοφορία του κεφαλαίου. Όλη η δημόσια περιουσία ιδιωτικοποιήθηκε.

Συνυπεύθυνο για αυτήν την κατάσταση είναι μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής αριστεράς, καθότι υπερασπίστηκε ως προοδευτικό ένα τέτοιο συντηρητικό οικοδόμημα. Πρόκειται για μια ανήκουστη προδοσία των συμφερόντων και των ελπίδων των λαϊκών στρωμάτων, για μιαν άλλη 4η Αυγούστου[1] στο όνομα την νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που κυνικά πήρε το όνομα του « διεθνισμού ».
Υπό το πλήγμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης που ήρθε από τις ΗΠΑ, η ΕΕ έφτασε στο όριο της κατάρρευσης, την οποία απέφυγε την τελευταία στιγμή καταφεύγοντας σε λύσεις κατάστασης ανάγκης, τα κοινωνικά κόστη των οποίων μεταφέρθηκαν στην εργατική τάξη και στους λαούς των λεγόμενων « PIGS »[2] και (ή) της « περιφέρειας ».

Οι λαοί προσπάθησαν να αντισταθούν στην κοινωνική σφαγή με διάφορους τρόπους, μέσω μεγάλων κινητοποιήσεων ή εκλογών που ανέδειξαν νέα κινήματα ή κόμματα. Όχι πάντα με συγκεκριμένη ιδεολογική αφετηρία και πολλές φορές ενώνοντας όλο το φάσμα των ιδεολογιών και των κοινωνικών τάξεων, αυτά τα κινήματα όχι μόνο απέρριψαν τις πολιτικές των περικοπών και της λιτότητας καθώς και των νεοφιλελεύθερων μεθόδων κλοπής και απάτης αλλά, πολύ συχνά, εξέφρασαν την ανάγκη ανάκτησης της χαμένης ή προδομένης λαϊκής κι εθνικής κυριαρχίας.

Οι επιχειρήσεις « διάσωσης » της ΕΕ μέσω λιτότητας το μόνο που επέφεραν μέχρι στιγμής είναι καταστροφή.

Στην πραγματικότητα οι σημερινές εξελίξεις δείχνουν ότι η ΕΕ και το ευρώ είναι σε αναπότρεπτη πορεία διάλυσης. Οι προσπάθειες των κυρίαρχων τάξεων να αποφύγουν μια τέτοια διάλυση απλώς παρατείνουν τεχνητά την επιθανάτια αγωνία της ΕΕ. Το τέλος της έχει φτάσει. Η φιλοευρωπαϊκή ελίτ, όλο και λιγότερο αποδεκτή από τους λαούς, θα πρέπει να παραχωρήσει τη θέση της στις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της αλλαγής, σ΄αυτές που αύριο θα χρειαστεί να ηγηθούν των εθνών που θα ξανακερδίσουν την κυριαρχία τους. Αυτές οι δυνάμεις έχουν διαφορετικό ταξικό χαρακτήρα και διαφορετικούς, σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και αντίθετους, στόχους. Ενώ σε μερικές χώρες αυξάνουν τα ποσοστά των ακροδεξιών και ξενόφοβων κομμάτων (μερικά απ΄αυτά είναι μάλιστα πιο φιλελεύθερα -από οικονομική σκοπιά- και αντιδημοκρατικά από τις σημερινές κυβερνήσεις), σε άλλες αναπτύσσονται λαϊκά πολιτικά κινήματα που αποσκοπούν στην αποκατάσταση της δημοκρατίας και την μείωση των ανισοτήτων... Με αυτά τα τελευταία μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα ενιαίο μέτωπο για να σπάσουμε τα δεσμά της ΕΕ, να αποκαταστήσουμε τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη, να επιτρέψουμε σε κάθε λαό να ξαναβρεί την κυριαρχία και την ανεξαρτησία του. Γνωρίζουμε ότι η απελευθέρωση δεν θα είναι εύκολη.

Οι λαοί έχουν ανάγκη από κόμματα με θάρρος, ξεκάθαρες ιδέες και στόχους, όχι από κόμματα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Βλέπουμε με ποιον τρόπο το ελληνικό κράτος απώλεσε την εθνική του κυριαρχία και πώς ο ελληνικός λαός έχει μετατραπεί σε μια μάζα ατόμων χωρίς δικαιώματα. Διαπιστώνουμε την τρομοκρατία που ασκούν σήμερα οι νεοφιλελεύθεροι θεσμοί του υπερεθνικού καπιταλισμού.

Οι λαοί δεν θα απελευθερωθούν αν δεν ολοκληρώσουν τη διαδικασία της δημοκρατικής επανάστασης. Σε αντίθετη περίπτωση, ο συνδυασμός της κρίσης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της κατάρρευσης της ΕΕ και του ευρώ θα μας βυθίσουν σε μια νέα βαρβαρότητα.

Η Τρίτη Διεθνής Συνάντηση σκοπεύει να δημιουργήσει έναν χώρο ανοιχτό για τη συζήτηση διαφορετικών δημοκρατικών δυνάμεων και – ελπίζουμε– για την επεξεργασία μιας κοινής στρατηγικής, ώστε να θέσουμε τις βάσεις για μια διεθνή συμμαχία των λαών και των εθνών στη βάση της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από το ευρώ και από το ΝΑΤΟ. Μπρος στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση χρειάζεται να τεθεί σε λειτουργία μια διαδικασία αποπαγκοσμιοποίησης σε κάθε μια από τις χώρες μας.

Για να συνεργαστούμε σε αυτό το δύσκολο έργο σας καλούμε να συμμετάσχετε στη Διεθνή Συνάντηση που οργανώνουμε.

Πρώτοι υπογράφοντες :
Committee Euro Εxit (Aυστρία), EΠAM (Ελλάδα), Mouvement de libération populaire P101 (Ιταλία), MS21 (Ισπανία), PARDEM (πρώην m’PEP, Γαλλία), Salir del euro (Ισπανία)

Επικοινωνία
Γαλλία : [email protected]
Ελλάδα : [email protected]

[1] Στις 4 Αυγούστου του 1914 η σοσιαλδημοκρατία υποστηρίζοντας τον πόλεμο μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών πρόδωσε την αρχή της υπεράσπισης της ειρήνης.
[2] PIGS (η λέξη σημαίνει «γουρούνια») είναι το αρκτικόλεξο που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από δημοσιογράφους για τις χώρες Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα και Ισπανία.