ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΛΑΤΦΟPΜΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΛΑΤΦΟPΜΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ

Πολλές προοδευτικές πολιτικές οργανώσεις των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης υιοθετούν την παρακάτω πολιτική πλατφόρμα για έξοδο από το ευρώ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Οι υπογράφοντες, μέλη του Ευρωπαϊκού Συντονιστικού, έχουν ως στόχο την οργάνωση ενός διεθνούς μετώπου σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Προσπαθούν να ενώσουν όσο γίνεται περισσότερες προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις προς το συμφέρον των χαμηλών και μεσαίων τάξεων, με προτάγματα για το λόγο αυτό την έξοδο από το ευρώ, από την ΕΕ και από το ΝΑΤΟ, την εθνική κυριαρχία των λαών, την δημοκρατία και την πλήρη απασχόληση.

 Πολιτική Πλατφόρμα του Ευρωπαϊκού Συντονιστικού για έξοδο από το ευρώ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το ΝΑΤΟ.

Η ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΠΛΗΤΤΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ

Σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ –και ιδιαίτερα στις χώρες της ευρωζώνης– επιβάλλονται αλύπητα βίαιες αντικοινωνικές και αντιδημοκρατικές πολιτικές από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών: μαζικές περικοπές κοινωνικών δαπανών, πάγωμα και μείωση μισθών, μείωση εργοδοτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, απλόχερες επιδοτήσεις σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες για υποτιθέμενη δημιουργία θέσεων εργασίας, ιδιωτικοποίηση και ξήλωμα δημοσίων υπηρεσιών και οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, καθιέρωση της κερδοσκοπίας ως κινητήριας δύναμης της οικονομίας και των δημόσιων προϋπολογισμών. Το αποτέλεσμά είναι μια όλο και αυξανόμενη μαζική ανεργία και ανασφάλεια, με μόνο σκοπό την αύξηση των κερδών μιας μικρής ελίτ κερδοσκόπων σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των λαών και με κίνδυνο την καταστροφή του πλανήτη.

ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ

Οι αιτίες αυτής της κατάστασης βρίσκονται στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ που καθιέρωσε αμετάκλητα η Συνθήκη της Λισσαβόνας. Αυτή η Συνθήκη έχει σαν βάση της όλα τα δόγματα μιας πολιτικής που έχει αποδειχθεί πάμπολλες φορές καταστροφική για τα συμφέροντα των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων. Στο εσωτερικό της ευρωζώνης οι ανισότητες αυξάνουν μεταξύ των κρατών μελών. Το ευρώ είναι ένα όπλο μαζικής καταστροφής ενάντια στην εργασία και στην εθνική κυριαρχία των λαών. Το κοινό νόμισμα εξυπηρετεί μόνο το κεφάλαιο. Ευνόησε την υπερχρέωση των “περιφερειακών” χωρών διατηρώντας μόνιμα το ποσοστό ανεργίας στα ύψη.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Θεωρούμε ότι η ουσία της “ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης” συνίσταται στην προώθηση των αξιών και των συμφερόντων των δυτικών κυρίαρχων τάξεων: ευρωπαϊσμός, ατλαντισμός, καπιταλισμός, αυταρχισμός. Ένα τέτοιο σύστημα δεν μπορεί να αλλάξει στην ουσία του. Ούτε να “βελτιωθεί”. Η ΕΕ είναι ένα σύνθετο οικοδόμημα που βλέπει τον πολιτισμό ως αποτέλεσμα της αγοράς. Σκλαβώνει κι αλλοτριώνει τους λαούς και πρέπει οπωσδήποτε να απαλλαγούμε από αυτό. Πρέπει να το διαλύσουμε, ώστε να μπορέσει να χτιστεί κάτι νέο: σχέσεις πραγματικής συνεργασίας μεταξύ των λαών της Ευρώπης και των λαών στις όχθες της Μεσογείου.

Η ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

Η ΕΕ είναι το μακρύ χέρι της νεοφιλελεύθερης τάξης πραγμάτων, όπου τον πρώτο ρόλο έχουν οι πολυεθνικές εταιρείες και οι υπερεθνικοί οργανισμοί. Ο βασικός τους στόχος είναι η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας των λαών κι αυτό καταδεικνύουν και οι προς υπογραφή προτεινόμενες συμφωνίες, όπως η ΤΤΙΡ και η CETA. Η καταστροφή της εθνικής κυριαρχίας των λαών είναι η απαραίτητη προϋπόθεση, ώστε οι κυρίαρχες τάξεις να προχωρήσουν ανενόχλητες στις νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις».

ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Λαϊκή κυριαρχία δεν υφίσταται δίχως έθνος. Ιστορικά οι εργαζόμενες τάξεις διεκδίκησαν τα πολιτικά και κοινωνικά τους δικαιώματα στα πλαίσια των εθνικών κρατών. Για τον λόγο αυτό η κατάλυση των εθνών ισοδυναμεί με την κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατίας, με την κατάργηση κάθε δικαιώματος των λαών να αποφασίζουν για το μέλλον τους. Η στήριξη που πρόσφερε η ΕΕ στο φασιστικό καθεστώς της Ουκρανίας και η βίαιη προπαγάνδα κατά της Ρωσίας δείχνουν την ευθυγράμμιση του καθεστώτος των Βρυξελλών με το ΝΑΤΟ και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΔΕΞΙΩΝ ΚΑΙ “ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ” ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΟΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

Σε πολλές χώρες της ΕΕ, τα τελευταία 40 χρόνια τα σοσιαλδημοκρατικά, εργατικά και σοσιαλιστικά κόμματα εναλλάσσονταν στην εξουσία με την δεξιά. Η εμπειρία της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας μας επιτρέπει να ασκήσουμε αυστηρή κριτική στις πράξεις τους. Αυτά τα κόμματα έχουν πλέον σήμερα ταυτιστεί ολοκληρωτικά με τον νεοφιλελευθερισμό, χωρίς να κρατάνε ούτε καν τα προσχήματα. Προετοιμάζουν παντού το έδαφος για ηγεσίες ευρέως συμβιβασμού κατά το γερμανικό μοντέλο (δηλ. κυβερνήσεις όπου αριστερά και δεξιά «τα έχουν βρει», ουσιαστικά κοινοβουλευτικές δικτατορίες), σαν αυτές που η ΕΕ έχει επιβάλει στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία. Όσο αυξάνει το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, τόσο μικραίνει η διαφορά μεταξύ αριστερών και δεξιών κομμάτων.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΩΒΙΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Σε πολλές χώρες δεν υπάρχει πια ουσιαστική διαφορά μεταξύ αριστερών και δεξιών κομμάτων και συνδικάτων. Αυτό το φαινόμενο έχει ευνοήσει την έξαρση της ακροδεξιάς, η οποία προωθεί έναν φανατικό εθνικισμό. Τα υπόλοιπα κόμματα έχουν παραδώσει τις έννοιες της κυριαρχίας και του έθνους στα νύχια της ακροδεξιάς, που καταστρέφει κάθε έννοια πολιτικής και δημοκρατίας. Ανοίγουν έτσι τον δρόμο στην ξενοφοβική κι εθνικιστική ακροδεξιά, που θα διαλύσει τα συνδικάτα και την κάθε οργάνωση που θα μπορούσε να προστατέψει συλλογικά τα συμφέροντα των εργαζομένων τάξεων. Κάθε άλλο παρά αντισυστημική, η ακροδεξιά είναι ο δούρειος ίππος των κυρίαρχων τάξεων.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ Ο ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΤΟΧΟΣ

Αντίθετα προς την αριστερά, που παίρνει τώρα το μέρος της νεοφιλελεύθερης τάξης, και προς την σάπια ακροδεξιά, πράκτορα των κυρίαρχων τάξεων, που υπεξαιρεί τις ιδέες της πάλαι ποτέ αριστεράς, θέλουμε να οικοδομήσουμε μια σκέψη, ένα πρόγραμμα και μια πράξη που να είναι προς όφελος των συμφερόντων των μεσαίων και χαμηλών τάξεων των χωρών της ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα σεβόμαστε και προωθούμε μια διεθνιστική προσέγγιση βασισμένη στην ισότητα και την συνεργασία μεταξύ των λαών.

Ο πυρήνας της στρατηγικής μας είναι να ανακτήσουμε τις προϋποθέσεις της εθνικής κυριαρχίας της κάθε χώρας, ώστε οι λαοί να έχουν τα νομικά και θεσμικά μέσα να αποφασίζουν και να εφαρμόζουν ό,τι εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους και το κοινό καλό.

Κλειδιά αυτού του προγράμματος χειραφέτησης είναι:

Έξοδος από υπερεθνικούς θεσμούς που εξυπηρετούν την νεοφιλελεύθερη τάξη πραγμάτων: ΝΑΤΟ, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, Ευρωπαϊκή Ένωση κι ευρώ.

• Τέλος στην ανεργία και στην ανασφάλεια άμεσα και ολοκληρωτικά.
• Επαναβιομηχάνιση κι εθνικοποίηση των μεγάλων κλάδων στρατηγικής σημασίας.
• Διάλυση των κερδοσκοπικών αγορών σε εθνικό επίπεδο.
• Ακύρωση και μη αναγνώριση του δημοσίου χρέους.
• Υιοθέτηση προστατευτικών μέτρων με βάση τη Χάρτα της Αβάνας του 1948.
• Αλλαγή των μεθόδων παραγωγής με οικολογικά κριτήρια.

Αυτό είναι που ονομάζουμε αποπαγκοσμιοποίηση.

ΤΟ BREXIT ΑΝΟΙΞΕ ΜΙΑ ΡΩΓΜΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩ-ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Μετά από το “ΟΧΙ” του γαλλικού και του ολλανδικού λαού το 2005 και το ιρλανδικό “ΟΧΙ” το 2008, υπήρξε ένα ελληνικό “ΟΧΙ” το 2015. Αλλά η θέληση αυτών των ανθρώπων αγνοήθηκε. Στις 23-06-2016 με την νίκη του BREXIT ο αγγλικός λαός εκφράστηκε καθαρά υπέρ της εξόδου από την ΕΕ. Αυτή η νίκη ήταν ένας σεισμός για το σύστημα της ΕΕ. Το “ΟΧΙ” στο ιταλικό δημοψήφισμα της 4-12-2016 ήταν εξίσου σημαντικό· ήταν ένα “ΟΧΙ” στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας, στο προεδρικό καθεστώς και στην εξάλειψη της εθνικής κυριαρχίας.

Οι πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να αναιρέσουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές είναι σήμερα ανεπαρκείς. Ωστόσο οι συνθήκες τώρα είναι τέτοιες, ώστε μια κάποια εξέλιξη στους συσχετισμούς ισχύος θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγάλες αλλαγές – πράγμα όμως που είναι αδύνατο μέσα στην ΕΕ. Οι μη-προνομιούχες τάξεις σε κάθε χώρα-μέλος της ΕΕ μπορούν να επωφεληθούν από τη σημερινή πρωτοφανή πολιτική συγκυρία και να ενισχύσουν τον αγώνα τους για ανάκτηση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και για τη διάλυση της ΕΕ. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για να μπει τέλος στη λιτότητα και να ανακτήσουν οι λαοί την δυνατότητα να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις πολιτικές τους, να επιβάλλουν την κοινωνική δικαιοσύνη και τη διεθνή συνεργασία.

Οι οργανώσεις που υπογράφουν αυτήν την πλατφόρμα θα πάρουν πρωτοβουλίες στις χώρες τους, ώστε να δημιουργηθεί ένα διεθνές μέτωπο με αυτούς τους σκοπούς, το οποίο θα οδηγήσει σε κοινές και συντονισμένες δράσεις.

Υπογράφουν :

Parti de la démondialisation (Pardem, Κόμμα της αποπαγκοσμιοποίησης) – Γαλλία

Plataforma por la salida del euro (Πλατφόρμα για την έξοδο από το ευρώ) – Ισπανία

Socialismo 21 (Σοσιαλισμός 21) – Ισπανία

Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) – Ελλάδα, με την εξής διευκρίνιση : «Η έξοδος από το ΝΑΤΟ δεν συμπεριλαμβάνεται στα σημερινά προτάγματα του ΕΠΑΜ. Παρά τις συζητήσεις για την αναγκαιότητα της διάλυσης του ΝΑΤΟ που έγιναν στην Πολιτική Γραμματεία, δεν υιοθετήθηκε η έξοδος από το ΝΑΤΟ σαν άμεσος στόχος του κινήματος. Άμεσες προτεραιότητές του αυτή τη στιγμή είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, ώστε να σωθεί η Ελλάδα. Το θέμα του ΝΑΤΟ θα εξεταστεί στο μέλλον.